ارگونومیک علم طراحی سازگار محیط و محصولات با کاربران است. لغت ارگونومیک
از لغات یونانی «ارگون» به معنای «کار» و «نوموس» به معنای «قانون» گرفته
شده است و اصطلاحا به معنی انطباق کار برای افراد، از طریق طراحی وظیفه و
روش ها و نیز انطباق افراد با کار از طریق استفاده مناسب از چیدن روش های
صحیح می باشد. باید توجه داشت که آنچه برای یک نفر مناسب است می تواند برای
دیگری مناسب نباشد. بنابراین روش های مجزا باید مدنظر قرار گیرند.
ارگونومیک در نظر اول ممکن است آگاهی و علم جلوگیری از صدمات و ناراحتی های
پیش بینی نشده معنی شود در حالی که موضوع اصلی آن پیش از بررسی وقوع ضایعه
ای، تقویت راحتی و روانی عملکرد است. فراموش نباید کرد که انسان ها دارای
محدودیت هستند و برای اینکه بتوان با وجود محدویت ها فعالیت مناسبی داشت،
شرایط محیط باید به گونه ای مناسب طراحی گردد.
اهداف شناخت ارگونومیک را می توان به شرح زیر طبقه بندی کرد:
1- برخورداری از تندرستی
2- تقویت توانایی های بدن
3- بالا بردن راندمان فعالیت
4- رهایی از عوارضی همچون استرس، چاقی، چشم درد، درد پشت و درد گردن و یا بیماری هایی که از صدمات کشش متمادی به وجود می آیند.
5- یافتن روش هایی برای درست انجام دادن کارهای تکراری و یا سنگین.
کلیات:
ارگونومیک
بخشی از علوم انسانی را در برمی گیرد که در آن از انطباق وظایف، سیستم
ها،محصولات و محیط ها با توانایی هایی فیزیکی و فکری و محدودیت های انسان
ها بحث می شود.
طی 20 سال گذشته صدمات ارگونومیکی به عنوان شاخص بزرگی
در سلامت محل کار شناخته شده است. یک دوم تمامی صدمات و بیماری های شغلی
ناشی از فعالیت سنگین و یا حرکت متمادی است. مطالعات نشان می دهد که با در
نظر گرفتن مسائل ارگونومیک می توان از صدمات ناشی از فعالیت و هزینه های
بسیار زیاد مرتبط بر آن کاست.
روش های نظام بندی در جهت تشخیص و رفع
ضایعات ارگونومیکی وجود دارد که شرکت ها چه بزرگ و چه کوچک در زمان بروز
مشکل به ویژه در محل کار از آن بهره گرفته و به آن عمل می کنند. عبارت
«اختلالات عضلانی اسکلتی(MSD)» به شرایطی اطلاق می شود که اعصاب، تاندون
ها، عضلات و ساختارهای نگهدارنده بدن تحت تأثیر قرار گیرد و این اختلالات
ناشی از فعالیت زمانی اتفاق می افتد که عدم تطابق بین ضروریات فیزیکی محیط و
توانائی های فیزیکی بدن انسان وجود داشته باشد. حرکت های تکراری و کشش و
رانش، بیش از 100 نوع ناراحتی در بدن ایجاد می کند و ناراحتی هایی چون پشت
درد، کشش تاندون های مچ و سندم تونل کارپال تنها تعداد معدودی از صدمات
رایج فعالیت در عصر مدرن است که می توان با ملاحظات مناسب ارگونومیک از آن
جلوگیری کرد.
